Trainen of niet trainen, dat is de vraag ?
- MaandagDus vooral sportpakken voor de TRIATHLON !
Beetje uitgeslapen, maar vooral: pakken pakken.
Zwempak, bestaande uit: badmuts, zwembril, zwembroek en wetsuit. Daarbij als extra's of reserve: 2e zwembril, badslippers en olie om beter in en uit het wetsuit te komen.
Fietspak, bestaande uit: racefiets, helm, fietsbril, fietsshirt en -broek (dus geen trisuit), fietsschoenen, fietshandschoentjes, twee bidonnen en een paar binnenbandjes. Als reserve: nog een paar fietsschoenen, shirtjes en broek, onderhempjes, shirt met lange mouwen, sokken en extra bril.
Looppak, bestaande uit: loopshirt, vlinderbroekje, sokken en hardloopschoenen. Als extra's: petje, sokken, zweethempje en mijn standaard loopbril voor 's-avonds.
Daarnaast voor en of na en wellicht tijdens een van de onderdelen: handdoeken, trainingspak, gelletjes, winegums, krentenbolletjes, sportdrankpoeder, bier (tripel), oude kaas, marmite en eierkoeken.
Gelukkig gaat Louise mee voor de begeleiding op alle vlakken. Dus voor trainingtechnische adviezen, voedingsvraagstukken, mentale ondersteuning, slapie, gezelschapsdame en als ervaringsdeskundige.
- Dinsdag
Niet uitslapen, want de wekker ging al om vijf uur!
Koffie, ontbijt, douchen en auto vol stouwen met al de pakken, eten, drinken en twee fietsen op dak.
Om half zeven gingen we rijen, rijen, rijen. Want totaal was het ruim negenhonderd kilometer van huis. Door het vroege vertrek zijn we wel filevrij door Nederland gereden.
Na zo'n tweeëneenhalf uur waren we al in Duitsland voor de eerste stop. Daar hebben de benzinetank vol gegooid, onszelf koffie met lekkers getrakteerd. Plasjes gedaan en weer verder richting Denemarken. Ook in Duitsland bijna geen files, soms wat wegversmallingen waar we dan wat langzamer moesten rijden. Tussendoor, na ongeveer 2 uurtje rijden, een stop ingelast voor het strekken van de benen, chauffeurswissel en een hapje en/of drankje.
In de buurt van Hamburg was het wel erg druk en een reuze file, gelukkig voor ons niet in onze rijrichting maar aan de andere kant (ook leuk om te zien).
Ongeveer om halfdrie passeerden we de Duits-Deense grens. Niet echt een gezellige binnenkomst, want al het verkeer moest over één rijbaan. Ondanks dat het toch EU is, stonden er toch agenten te controleren. We hoefden niet echt te stoppen, maar toch.
Na de grensovergang nog steeds recht naar boven tot Kolding, daar rechtsaf en over een brug naar het eiland Fyn. In de buurt van Odense was het wel druk, waarschijnlijk hebben de Denen een vroege middagspits. Bij Nyborg gingen we de Grote Beltbrug (Strorebæltsbroen) over. Dat zijn eigenlijk twee bruggen, waarvan de tweede het indrukwekkendst is (vanuit onze rijrichting). Het kost een beetje tol, maar met een creditkaart merk je daar niks van (dat komt later wel). En toen waren op het eiland Sjælland aanbeland. Wij noemen dat Zeeland en dat is eigenlijk dus niet ver weg. Ook ons tijdelijk adres was toen niet zo ver meer. Een klein dorpje vlak voor Roskilde. Het dorp, Øm, behoort bij de gemeente Lejre en is heel klein (ongeveer 250 inwoners, denken wij). We arriveerden net na zessen bij ons logeeradres.
We werden ontvangen door een aardige mevrouw die ons in het Engels welkom heette en ons wat dingen uitlegde over ons verblijf. Ook kregen we twee lekker koude biertjes om de reis af te blussen. Vervolgens de auto leeggehaald en een potje eten gekookt. Nog een biertje voor mij en een glaasje wijn voor Louise. Toen was het wel tijd om naar bed te gaan, want een dikke negenhonderd kilometer autorijden is best vermoeiend. - Woensdag
Klein beetje uitslapen, maar aangezien we dinsdag al vroeg lagen, was het niet echt laat.
Koffie, banaan, ontbijt, douchen en dan aankleden om een stuk van het parcours te gaan fietsen. Louise had uitgezocht vanaf waar dat het best kon, daar waar de ronde en het straatje bij elkaar komen. Ergens in de wijk Hellerup moesten we beginnen op de Strandvejen, daar waar de Tranegardsvej op eindigde. Dankzij onze (O Solo) Mio lukte dat heel goed. Ruim binnen het uur waren op de plek van bestemming. Nog even rond gebanjerd om ergens koffie met lekkers te scoren. Dat lukte na een poosje zoeken, echter bij banketbakker Taffelbay is het schijnbaar ongebruikelijk om voor twee personen tegelijkertijd te bestellen. Want naast de twee lekkere koeken kwam alleen de cappuccino voor Louise. Het meisje had dus niet mijn koffie opgenomen en berekend. Het duurde wel even voordat ik die koffie kreeg, want eerst gingen nog wat andere klanten voor en ik moest eerst betalen voordat ze de koffie ging zetten. Gelukkig was de kwaliteit van de koffie en de koek beter.
Net na half twaalf ging we op pad naar het noorden, richting Helsingor. Nu hadden we geen echte routebeschrijving bij ons, want onze verwachting was dat net als vorig jaar in Vichy alles al gepijld zou zijn. Mooi niet dus! Vlakbij Snekkersten gingen we op een informatiebord kijken en zagen toen dat we al zeker 10km te ver naar het noorden waren gereden. We hadden ergens linksaf moeten slaan, echter waar? We zijn er niet achter gekomen, want op de terugweg geen pijlen op bordjes of op de weg gezien. Na zo'n 45 kilometer fietsen zijn we gaan lunchen in Café Karen Brixen. Een onderdeel van het museum van de schrijfster van Out of Africa. De thee was goed, helaas hadden geen vegetarische sandwiches, dus dat werden een soort scones met jam en honing.
Hoe dan ook, die kustweg is wel heel mooi en ondanks dat het er waarschijnlijk altijd waait, fietst het daar heel lekker. Het gaat een beetje op en af, en er staan best mooie optrekjes langs de kust.
Daarna weer een stukje terug gefietst en een paar kilometer verder toch maar het 'binnenland' ingereden. Daar wat rondgedoold om na veel gekronkel en heen-en-weertjes, soms naar de weg vragend uiteindelijk na weer wat 'vergissing' een lekke band te krijgen. Er zat een minuscuul stukje ijzer in de achterband, wat ik er gelukkig wel uit kon krijgen. Nieuwe binnenband er in en toen toch even via de telefoon de route proberen te vinden naar de auto. Dat ging een poosje goed, totdat de batterij alweer leeg was. Nog eens gevraagd en uiteindelijk zijn we er toch gekomen en had ik zevenennegentig kilometer op de teller. Ondanks dat alles toch lekker gefietst in een stevig Deens windje van 4 Bft.
Op de terugweg (auto) wat boodschappen gedaan voor het avondeten: Aubergine met tomatensaus en Deense blauwe kaas (Danablu). Dat 's-avond gemaakt met rijst en een lekker biertje, dat smaakte na een dagje fietsen heel goed! - Donderdag
Een rustig dagje. Niet te laat uit bed, zo net na achten. Koffie zetten en bakkie in bed drinken. Ontbijtje, douchen, een stukje op dit blog tikken en daarna wandelend naar het naastgelegen dorp Lejre (waarnaar de hele gemeente is vernoemd). Na minder dan honderd meter zijn we ons dorp Øm al uit en wandelen we op een fietspad door een bijna Hollands landschap. Alleen zit er een lichte glooiing in de landerijen, maar zelfs het woord heuvels is te veel eer.
Na ongeveer een kilometer is er een klein landweggetje dat richting een heel oud graf loopt. Bij ons zouden het misschien een hunebed noemen. Maar deze is nog helemaal bedekt met aarde, gras en rondom bomen. Deze tombe zou zo'n vijfduizend jaar oud zijn, en je kan er gewoon in.
Nadat we erin geweest waren, zijn we via hetzelfde wegje naar het wandelpad richting Lejre gelopen. Ook Lejre is een klein dorpje, misschien wel vijf keer groter als Øm, dus zo'n dikke duizend inwoners (?). Het heeft een pizzabakker, een 'gewone' bakker (daar hebben we koffie met lekkers genomen), twee winkels (bij beide wat boodschappen gedaan) en een treinstation.
De terugweg zijn we door een stukje bos gelopen, daar was een mogelijkheid om te kamperen, een waterzuiveringsinstallatie, een gebouw van de scouting (?) en een tennisbaan.
Thuis hebben een beetje late lunch gehad, want in Lejre was dat helaas niet mogelijk (oftewel we hebben niks kunnen vinden).
Om de lekke band van gisteren te verwerken heb ik toch maar twee nieuwe banden op de fiets gedaan (je weet maar nooit en hopelijk is het ook geen goden verzoeken).
Rond een of zeven hebben we wraps gegeten, bijna net zoals thuis - want we hadden danwel diepvriesgroenten, maar dat was niet te merken, dus gewoon lekker. Ondanks het ontbreken van geitenkaas, bleek de cheddar ook heel lekker er bij te passen. Met een Deens biertje erbij smaakte het weer uitstekend.
Net na het avondeten begon het te regenen, dus een avondwandeling zat er niet in ;-) - Vrijdag
Iets minder rustige dag. Want niet alleen het officieel aanmelden bij de Ironman stond op het programma, ook nog wat andere dingen, zoals boodschappen doen en Louise supporteren bij haar 4:18:4 triathlon 's-avonds net voor zeven uur.
Maar dus eerst wel een beetje normaal, dus koffie, ontbijt en douchen. Vervolgens de paparassen (inschrijfbewijs, paspoort en NTB-licentie) voor de Ironman klaarleggen.
Dan met de auto naar Roskilde om boodschappen te doen. Dat moest wel een beetje snel, want we moesten al vroeg warm eten (rond enen) wegens de middag- en avondaktiviteiten.
Kwart over twee zijn we richting Kopenhagen vertrokken om eerst naar de Expo te rijden waar de Ironmanregistratie en briefing was. Na eerst door de winkel van de Ironman te zijn gelopen, stond er een best lange rij voor het afhalen van de startnummers (en wat er allemaal bij hoort). Na ontvangst van de papieren weer terug naar de 'winkel' voor de rugzak en kledingzakken die ik zondag moet gebruiken n de wisselzone's.
Net na vieren was er de briefing in het Engels, waar nog eens het een en ander werd uitgelegd. Bijna alles was wel bekend, maar toch wel aardig om het nog eens aan te horen. Gelukkig had de spreker ook nog een beetje humor, dus niet saai. Daarna een meneer van de Deense triathlonbond over de sancties bij overtredingen, die was en slechter te verstaan en daarvan dacht ik "het zal wel", tenslotte dat heb ik ook al gelezen en ik ben niet van plan te gaan stayeren of zoiets.
Net na vijfen zijn we vertrokken naar de lagune, waar het zwemmen zondag is. Maar waar Louise haar 4:18:4 ging doen. Helaas was de route al afgezet en wisten de parcourswachters ook niet waar je dan heen moest. Louise is er bij de tweede afzetting maar uitgegaan en er met haar fiets heen gewandeld. Ik weer teruggereden en ergens in een woonwijk de auto geparkeerd. Dat bleek ruim twee kilometer van de lagune, dus was te overzien. Het was daar best druk, want er deden veel mensen aan mee. En omdat alles op de spreekwoordelijke zakdoek plaatst vond, waren er ook veel toeschouwers. Al met al een heel leuk gebeuren, waaraan allerlei soorten sporters aan meededen. Van bijna pro tot beginner, met supertijdritfiets tot stadsfiets met kinderzitje achterop. Ik heb me er goed mee vermaakt.
Louise verslag kan je lezen op haar blog.
Rond achten was Louise klaar en zijn we naar de auto gewandeld en weer naar ons huisje gereden. Voor het slapen gaan nog een lekker Deens biertje gedronken.
Laat het weekend maar komen ;-) - Eerste deel van de foto's zijn te zien via dit linkje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten